O trastorno por deficit de atención con ou sin hiperactividade está de moda. Fai uns anos non existia e agora todos falamos diso e todos coñecemos algún neno ou nena que o padece.
Temos que ter en conta que certas condutas inquedas, desatentas ou disruptivas que atopamos nas aulas con frecuencia, son moitas veces, a maioria delas, falta de normas, poucos hábitos de traballo ou de saúde e indisciplina ou desobediencia. Pasamos de ter unha educación, tanto escolar como familiar autoritaria, a rechazar todo tipo de autoridade incluso a necesaria e beneficiosa.
E fálase moito de este trastorno porque aparece a dúbida sobre a necesidade ou non de medicación.
Podemos escoitar e ler cantidade de informacións que se contradicen unhas con outras.
Dende o centro educativo non podemos valorar esas decisións, xa que é unha cuestión médica, e a decisión última a ten a familia.
Pero no centro educativo si temos a responsabilidade de axudar a eses nenos e nenas a acadar o desenvolvemento óptimo da súas aprendizaxes, intentando sempre facilitar as dificultades que podan atopar por esa causa.
Ante todo debemos axudar aos nenos e nenas a mellorar, a medrar como persoas, coas súas cousas positivas e negativas, respectando as súas diferencias e as súas individualidades.
TODOS SOMOS IGUAIS E TODOS SOMOS DIFERENTES.
Si este tema e do teu interese podes consultar a información que propoñemos a continuación.
MITOS - AQUI
ORGANIZADOR - AQUI
Temos que ter en conta que certas condutas inquedas, desatentas ou disruptivas que atopamos nas aulas con frecuencia, son moitas veces, a maioria delas, falta de normas, poucos hábitos de traballo ou de saúde e indisciplina ou desobediencia. Pasamos de ter unha educación, tanto escolar como familiar autoritaria, a rechazar todo tipo de autoridade incluso a necesaria e beneficiosa.
E fálase moito de este trastorno porque aparece a dúbida sobre a necesidade ou non de medicación.
Podemos escoitar e ler cantidade de informacións que se contradicen unhas con outras.
Dende o centro educativo non podemos valorar esas decisións, xa que é unha cuestión médica, e a decisión última a ten a familia.
Pero no centro educativo si temos a responsabilidade de axudar a eses nenos e nenas a acadar o desenvolvemento óptimo da súas aprendizaxes, intentando sempre facilitar as dificultades que podan atopar por esa causa.
Ante todo debemos axudar aos nenos e nenas a mellorar, a medrar como persoas, coas súas cousas positivas e negativas, respectando as súas diferencias e as súas individualidades.
TODOS SOMOS IGUAIS E TODOS SOMOS DIFERENTES.
Si este tema e do teu interese podes consultar a información que propoñemos a continuación.
MITOS - AQUI
ORGANIZADOR - AQUI
